We worden gefopt waar we bijstaan. We kopen spullen want daar worden we blij van, toch? Helaas hebben we hierdoor een mega ecologische voetafdruk. Maar dit kan anders. We kunnen duurzamer én gelukkiger. 

Meer en meer psychologisch onderzoek toont aan dat bezit van minder spullen ons welzijn bevordert. We hebben meer tijd, minder afleiding, minder keuzestress, we besteden meer tijd met mensen dan met spullen, we kiezen bewuster en zijn tevredener met de keuze, we voelen ons niet meer schuldig bij het aanzicht van die boeken die we nooit gelezen hebben en dat jurkje dat we niet dragen…. en we ervaren minder keuzestress. Dat laatste voelt zo verlichtend, een last die van schouders valt. In de populaire TED talk  ‘the paradox of choice‘ (11+ miljoen views!) legt Barry Schwartz uit hoe dit werkt.

Met de wetenschap dat je in plaats jouw keuze nog 100 andere dingen had kunnen kiezen, zul je altijd blijven denken dat een van die andere keuzes vast beter geweest zou zijn dan wat jij gekozen hebt. Vooral wanneer aspecten van jouw keuze tegenvallen. Een menukaart met 20 gerechten, 100 vakantiebestemmingen, 50 eetkamerstoelen… Ik ervaar al teleurstelling als ik er alleen maar aan denk. Maar het kan anders.

Je kent het wel, het rustige gevoel als je niet je hoofd hoeft te breken over alle opties. Als je gaat kamperen met alleen de nodige spullen voel je je heerlijk vrij. En als jij een restaurantje moet kiezen, twijfelend of het wel speciaal genoeg is voor je zus, niet te gek voor je vader, wel knus genoeg voor je moeder, hoe heerlijk is het dan als iemand anders de knoop voor je doorhakt.

Minder keuze is fijn. We hebben geen invloed op het grote aanbod restaurants of de hoeveelheid stoelen in woonboulevards, maar wel op de hoeveelheid spullen die we in huis hebben. Om het begin makkelijker te maken, kies één kamer of één kast waarmee je gaat beginnen. Een Goed Begin…